The Deep Green Resistance Book
Strategy to Save the Planet
Less 
More 
by Derrick Jensen
Iemand moest, hoe dan ook, een begin maken. Wat wij schreven en zeiden werd door vele anderen geloofd. Zij durven zich alleen niet uit te drukken zoals wij dat hebben gedaan.
-Sophie Schou, The White Rose Society
Dit boek gaat over terugvechten. De dominante cultuur - de beschaving- vermoord onze planeet. We zijn het moment al ver voorbij waarop diegenen die om het leven op aarde geven, begonnen zijn met het nemen van actie die nodig is om deze cultuur er van te weerhouden ieder levend wezen op aarde te vernietigen.
Inmiddels kennen we allemaal de statistieken en de ontwikkelingen: 90% van de grote vissen in onze oceanen zijn verdwenen. Er is tien keer meer plastic dan phytoplankton in de oceanen. 97% van de oerbossen is verwoest, 98% van de steppes, amphibie populaties storten ineen, migrerende zangvogel populaties storten ineen, weekdier populaties storten ineen, vis populaties storten ineen, en zo voort. Iedere dag sterven tweehonderd diersoorten uit. Iedere dag. Als deze statistieken en ontwikkelingen ons niet bekend zijn moeten we daar verandering in brengen.
Deze cultuur verwoest het land. Dat is wat het doet. Als je denkt aan Irak dan denk je aan dennebossen zo dicht dat het zonlicht de grond nooit raakt. Een van de eerste mythes van onze cultuur is die van Gilgamesh die de bossen op de heuvels en valleien van Irak kapt om er een grote stad te bouwen. Het Arabische schiereiland was ooit een savannegebied van eiken. Het nabije Oosten was dicht bebost. Noord Amerika was dicht bebost.
We zeggen het nog maar eens: deze cultuur vernietigt het land.
En het houdt daar niet mee op alleen omdat wij het vriendelijk vragen.
We leven niet in een democratie. En voordat je geschokt reageert op deze laster, vraag jezelf het volgende eens af: wiens belangen behartigen overheden beter? Die van bedrijven of die van levende wezens? Roept het gerechtelijk apparaat CEO's ter verantwoording voor hun destructieve vaak moordzuchtige daden?
Hier zijn een paar raadsels die niet bepaald grappig zijn- Vraag: wat krijg je als je een stevige drugsverslaving, een driftige aard en een geweer met elkaar kruist? Antwoord: Twee keer levenslang voor moord, vroegste vrijlating in 2026. Vraag: Wat krijg je als je twee natie-staten, een groot bedrijf, veertig ton gif en minstens 8.000 dode mensen kruist? Pensioen met wachtgeld en extra's (Warren Anderson, CEO van Union Carbide, welke een massa moord veroorzaakte in Bhopal).
Hebben de rijken met het zelfde rechtssysteem te maken als jij en ik? Heeft het leven op aarde net zo veel aanzien in de rechtszaal als een groot bedrijf?
We kennen allemaal de antwoorden op deze vragen.
En we weten allemaal, tot in onze botten als het al niet tot in onze hersenen is, dat deze cultuur op geen enkele wijze een vrijwillige verandering zal ondergaan om tot een verstandige en duurzame leefstijl te komen. Wij- Aric, Lierre en Derrick- hebben duizenden en duizenden mensen uit alle lagen van de samenleving, van activisten tot studenten tot mensen die we tegen kwamen in bussen en vliegtuigen gevraagd of ze geloven dat onze cultuur een vrijwillige verandering zou kunnen doormaken. Bijna nooit antwoordt iemand ja.
Wanneer je geeft om het leven op deze planeet en wanneer je gelooft dat deze cultuur niet vrijwillig zal ophouden dat leven te vernietigen, hoe beinvloedt dan dat geloof jouw manier van verzet tegen die cultuur?
De meeste mensen weten dat niet omdat de meeste mensen er niet over praten.
Dit boek bespreekt dit alles wel: dit book gaat over deze verschuiving van strategie en tactiek. Dit boek gaat over terug vechten.
Dit boek gaat over terug vechten.
We moeten onze lichamen en onze levens plaatsen tussen het industriële systeem en leven op aarde. We moeten beginnen terug te vechten. Zij die na ons komen, die erven wat er uiteindelijk over is van de wereld als deze cultuur is tegengehouden- of dat is d.m.v. 'peak oil', economische ineenstorting, ecologische ineenstorting, of inspanningen van moedige vrouwen en mannen die zich verenigden met de natuur en zich verzet hebben- zullen ons beoordelen op basis van het welzijn van het land, op basis van wat wij achter hebben gelaten. Het zal ze niet interesseren hoe jij en ik geleefd hebben. Het zal ze niet interesseren hoe hard we ons best hebben gedaan. Het zal ze niet interesseren of we aardige mensen waren. Het zal ze niet interesseren of we gewelddadig of niet gewelddadig waren. Het zal ze niet interesseren of wij getreurd hebben om de vermoorde aarde. Het zal ze niet interesseren of we verlicht waren of niet. Het zal ze niet interesseren wat voor smoesjes we hadden om niks te doen ("ik ben te gestressed om over dit soort dingen na te denken" of "het is te groot en te eng" of "ik heb het te druk" of "de machthebbers zullen ons ombrengen als we met succes tegen ze ingaan" of "als we tegen ze ingaan lopen we het risico dat we net zo worden als zij" of "maar ik heb gerecycled" of welk ander van de duizenden excuses die we al te vaak hebben gehoord). Het zal ze niet interesseren hoe zuiver we waren in ons denken en doen. Het zal ze niet interesseren of wij de verandering waren die we zo graag wilden zien. Het zal ze niet interesseren of we links, rechts, groen, liberaal of helemaal niet stemden. Het zal ze niet interesseren of we er veel en vaak over schreven. Het zal ze niet interesseren of we compassie hadden voor de CEO's en politici die deze dodelijke economy aanstuurden.
Het zal ze vooral interesseren of ze de lucht kunnen inademen en of ze het water kunnen drinken. We kunnen fantaseren wat we willen over een of ander groot keerpunt maar als de mensen (en alles dat leeft) niet kan ademhalen, maakt dat niet uit.
"Elke nieuwe studie laat telkens weer zien dat de opwarming van de aarde zich veel sneller voltrekt dan voorheen werd aangenomen. Wetenschappers bespreken inmiddels de reële mogelijkheid dat miljarden mensen zullen omkomen in, wat wordt genoemd, de 'Klimaat Holocaust'. Een recent gepubliceerde studie voorspelt een temperatuurstijging van i6°C (30°F) in 2100."
We hebben het hier niet over de cultuur die mensen en uiteindelijk onze hele planeet in een verre toekomst vernietigt. Dit IS die toekomst waarin vandaag kinderen worden geboren die tijdens hun levens de consequenties van ons handelen zullen moeten ondergaan.
Is deze cultuur werkelijk van groter belang dan de levens van onze eigen kinderen?
